ارائه مدل علی روابط عدالت سازمانی و یادگیری سازمانی با ﺗﺄکید بر نقش واسطه ای اعتماد سازمانی (مورد مطالعه: کارکنان اداره ورزش و جوانان استان فارس)

هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش واسطه‏ای اعتماد سازمانی در رابطه ی بین عدالت سازمانی و یادگیری سازمانی به روش تحلیل مسیر می‏باشد. برای این منظور با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده ۱۵۰ نفر از کارکنان اداره ورزش و جوانان استان فارس انتخاب و به پرسشنامه‏های متشکل از ابعادعدالت سازمانی، یادگیری سازمانی واعتماد سازمانی پاسخ دادند. نتایج پژوهش به طور کلی نشان داد که رابطه ی عدالت سازمانی و یادگیری سازمانی، تحت ﺗﺄثیر ابعاد اعتماد سازمانی است. ابعاد(عدالت تعاملی، عدالت رویه ای و عدالت توزیعی)عدالت سازمانی بر یادگیری سازمانی دارای اثر غیرمستقیم و مثبت می باشند. نتایج همچنین نشان داد از میان ابعاد اعتماد سازمانی(شایستگی، یکپارچگی و حسن نیت) حسن نیت بیشترین اثر مستقیم و مثبت را بر روی یادگیری سازمانی دارد. از میان ابعاد عدالت سازمانی(عدالت تعاملی، عدالت رویه ای و عدالت توزیعی)عدالت تعاملی بیشترین اثر غیر مستقیم و مثبت را بر روی یادگیری سازمانی دارد. همچنین در بررسی مدل برازش شده پژوهش می‏‏‏بینیم که میزان واریانس تبیین شده یادگیری سازمانی، برابر با ٣٢/٠ می‏باشد.